嘶鸣终日不觉饥, 绿柳林中唱秋仪; 三载挖泥拱出土, 一夕上树更罗衣; 居高声响真知了? 气燥心浮假菩提; 循世炙日不见冰, 怎堪鼓舌说禅机。
嘶鸣终日不觉饥, 绿柳林中唱秋仪; 三载挖泥拱出土, 一夕上树更罗衣; 居高声响真知了? 气燥心浮假菩提; 循世炙日不见冰, 怎堪鼓舌说禅机。
一路清风一路云, 河湖山川揽入襟, 人生虽似浮萍草, 也攒莹光仰星辰。
一别光中三十秋, 秦瑝聚谊竞风流; 豪歌唱响当年曲, 劲舞摒去昨日愁; 且放浪,任觥筹, 暂抛浮名与利收, 人生百年无你我, 何不惜缘少年游?
朔风吹野纸灰飞,寒衣告亲慰。清霄常忆旧景,阿娘软面味! 一生劳,半世俭,福享未?每顾空堂,斜月照处,黯然垂泪。
一盏灯,两盏灯,万家灯火仍在程。黄盔耀月星。 这楼登,那楼登,外卖取送分秒争。只求无差评!
西风已扫银杏黄, 槐矜残绿慵暖阳, 忽然一夜凌霜至, 绿叶满街始惜惶。
临江仙.秋思 秋雨频频江河涨,秋水长天浑黄;安有蛟龙潜云翔?白鹭闻风起,蒹葭舞苍苍。 静坐草庐听流唱,落霞洒满稻乡;直面人生做强梁。撑起日月在,能避风雨狂。
睹物思亲泪涌奔, 天人永隔何安魂? 耳畔再无絮叨语, 行车要慢粥要温!
高挂枝头展红装, 微熏秋意醉冬霜; 不经炎凉总苦涩, 耐得风霜才似糖!
不羡百花开于春, 纤姿怒放在霜晨; 秋风知吾有雅意, 赋我霜华长精神!
西风已送万里霜, 秋色斑斓是红黄; 最喜银杏黄金叶, 一袭明媚写沧桑!
避暑入山中,铁骑走峥嵘; 古木增幽意,新坪纳雅风; 养目南峰翠,怡神北岭葱; 禅坐沐夕辉,飘飘忘来踪。
春日寻芳上滩村, 风轻花漾景怡人, 芳菲作画东篱好, 圭峰帧帧作画魂!
桃红已褪翠掩山, 魁庙高耸在云端, 无意山色春光好, 有心魁缘跋山难。
烂尾御园已十年, 如碑矗立铜牛边; 力耕置业经千苦, 却为飞花做幕帘。
曲水抱村流古今, 涓涓细流藏灵韵; 玉蟾台杳刮牛影, 刘海庙尊打樵人; 石桥犹忆江南梦, 秀水常怀锦绣魂; 若无此水汇渼陂, 何来行舟有杜岑?
铁杆铜枝刺苍穹, 幽幽绿意霜染红; 历经冰劫风骨在, 不屈不媚戍河东。
满庭芳 秋雨吟(晏几道体) 渺渺炊烟,绵绵细雨,欣然溽暑无踪。入秋盼爽,秋雨带秋风。几度甘霖酣畅,轻声问、溪客葱茏?转池畔,柳梢摇曳,夭艳舞莲宫。 遥思春日里,莺啼高柳,燕掠...
秋雨缠绵总无晴, 江河漫堤虐黎生, 同难共当呈大爱, 国家使命民族兴!